Alleen maar liefde voor de pequeños

Nu ik weer helemaal in mijn ritme zit en me ondanks wat tegenslagen een stuk beter voel, is het tijd voor een update gevuld met liefde en positiviteit. Over mijn reisjes zal ik het op foto's na kort houden, maar over de lieve kindjes met wie ik werk vertel ik daarentegen graag eens wat uitgebreider. Mijn reis naar Miami en Jamaica komt er ook alweer bijna aan (over minder dan twee weken!), maar de foto's daarvan deel ik in mijn volgende blog.

Leukste uitspraken van de kinderen (en werknemers!) van de afgelopen maanden
Ondanks dat de kinderen heel wat kattenkwaad uithalen, kunnen ze ook heel lief zijn. Ik heb van een aantal kinderen de favoriete en schattigste uitspraken en gesprekken van de afgelopen paar maanden op een rijtje gezet.
1. Meisje, 9: "Alicia, als jij later moeder wordt, word je sowieso een goede moeder!"
2. Jongen, 12: "Hoe zeg je je naam eigenlijk in het Frans?" "Dat ik Frans sprak was een grapje." Duidelijk teleurgesteld: "Oh..."
3. Meisje, 20 (met verstandelijke beperking en geringe communicatievaardigheden) wanneer ze mij tegen iemand anders hoort zeggen dat ik over 2 maanden weg ga: "OH NOOOOO"
4. Meisje, 14: "Alicia, ik vind jouw lichaam mooi in een strakke yogabroek."
5. Jongen, 13 (autismespectrumstoornis): "Alicia, ik hou van jou." "Ik vind jou ook heel lief." Hij: "Dus Mary," (andere vrijwilliger) "Wat zoek jij in een man?"
6. Meisje, 13: "Alicia, ik ben verliefd op je." "Oh, dat kan niet, want ik ben een volwassene. Misschien kun je beter een meisje van je eigen leeftijd zoeken." "NEEE IK BEN NIET LESBISCH, ECHT NIET!"
7. Meisje, 14: "Alicia, als je weg gaat herinner je mij als iemand die altijd vies eet en je de hele tijd irriteert."
8. Meisje, 16: "Natuurlijk volgt Cielo (hond) jou, ze wil alleen nog maar met jou mee..."
9. Discussie over mijn afscheid. De verzorgster: "Of we gaan gewoon met zijn allen op onze knieën zitten om Alicia te smeken om te blijven."
10. Meisje, 15: "Alicia, heb je wel eens met een meisje gezoend?"
11. Meisje, 14: "Mogen we je telefoon even lenen? We willen graag je beste vriend weer lastig vallen met irritante appjes."
12. Psychologe (collega) na het nieuws dat we nog twee puppy's ter adoptie beschikbaar hebben: "Hmm ik heb eigenlijk al vier honden. Maar ze zijn zo schattig, dus misschien wil ik er ook wel één..."
13. Meisje, 9 (een paar weken na een hele dag en avond zonder elektriciteit): "Alicia, wil je me alsjeblieft een zaklamp geven voor mijn verjaardag?"
14. Meisje, 13 (in een gesprek over haar toekomstplannen): "Maar er bestaan ook voorbehoedsmiddelen tegen het krijgen van kinderen, zoals condooms en glijmiddel." Ik: "Glijmiddel helpt niet tegen zwanger worden." Zij: "Waar is het dan wel voor?"
15. Meisje (20?) met een beperking als ik de Smile Shop binnenkom (de week ervoor had ik een afspraak en was ik wat later): "Zo, deze week ben je wel op tijd."
16. Meisje, 13 (na het ontdekken van een bierflesje in het vrijwilligershuis): "Jullie moeten niet drinken, anders mag je niet met God zijn als je doodgaat!"
17. Meisje, 16, na een les over seksuele diversiteit als antwoord op de vraag wat ze zou doen als een meisje haar de liefde zou verklaren: "Hmm... Ik heb een vriendje, maar ja, als ze knap is..."
18. Meisje, 13: "Alicia, als je alleen bent, kijk je dan ook TikToks?" "Nee, nooit." "Waarom niet?"
19. Meisje, 14 (die blijkbaar heel graag mijn broek wil hebben): "Alicia, wil je mij je broek cadeau doen? Alsjeblieft? Geef me je broek alsjeblieeeft?"
20. Een discussie van de meisjes over wie welk deel van mijn kledingstukken wil hebben als ik weg ben... Drie maanden voor ik weg ga.

Ik heb een baan!!
In Nederland een baan zoeken was waarschijnlijk nog nooit zo makkelijk. Met 133 vacatures per 100 werkzoekenden zijn er volop mogelijkheden. Na de eerste brieven die ik eruit stuurde, kreeg ik daarentegen toch vaak terug dat ik niet genoeg ervaring had. Ik besloot wat lijntjes uit te gooien en ineens had ik op 8 (!) plekken sollicitatiegesprekken. Gelukkig beviel het eerste gesprek me al heel goed en heb ik meteen besloten daarvoor te gaan.
Vanaf 1 augustus mag ik met veel enthousiasme aan de slag als gedragswetenschapper bij CityKids!! Het wordt wel weer wennen om weer met kleintjes (voornamelijk 0-6) te gaan werken, maar ik heb er ontzettend veel zin in! Het is een hele uitdagende functie met zowel diagnostiek, behandeling en het coachen van personeel. Ik denk dat ik hier ontzettend veel ga kunnen leren en mooie werkzaamheden kan gaan verrichten.

Vakanties!

San Marcos la Laguna
Ik moest natuurlijk nog een keer terug naar het meer van Atitlán, waar mijn reis met een yogaretreat en taalcursus begonnen is. Het werd een solotripje en ik besloot voor de afwisseling in San Marcos te verblijven. Hier hield ik me bezig met ontspannen in de vorm van yoga, lekker eten en zonnen met een boekje in het natuurpark. Het voelde aan het einde heel gek om weer naar huis te gaan: voorlopig de laatste keer aan het mooiste meer ter wereld.

Santa Ana (El Salvador!)
El Salvador had ik nog niet gezien, maar aangezien het één van de buurlanden van Guatemala is, besloot ik dat ik er toch voor een citytripje heen moest gaan! Het was even spannend of ik mijn tripje wel of niet ging maken (er heerst nog al wat bende-onrust in El Salvador helaas...), maar toen ik erachter kwam dat het veilig kon besloot ik dat het zeker de moeite waard moest zijn. En dat was het! En onveilig heb ik me nergens gevoeld. El Salvador is een supermooi land met nog vriendelijkere inwoners.
Ik bezocht het centrum van de stad, een waterval, beklom de vulkaan, at een hoop pupusas en kocht een hele berg eten op de markt. Alles ging alleen nét wat anders dan gepland. Op zaterdag zou ik een tour gaan doen naar zowel de Santa Ana vulkaan als het meer van Coatepeque. Helaas werd deze verzet naar zondag. Deze dag vulde ik dus maar met een bezoek aan watervallen, een ander stadje in de buurt en het centrum. Zondagochtend om 8 uur zat ik weer klaar voor de tour, maar het vervoer was er nog niet. En om half 9 nog steeds niet. En om kwart voor 9 nog steeds niet. Ik begon een beetje in paniek te raken: de vulkaan was immers waarvoor ik naar Santa Ana was gekomen. Even Googlen gaf mij de informatie dat het ongeveer een uur rijden is en dat je vóór 11 uur (het liefst voor half 11) bij de vulkaan aanwezig moet zijn, want de laatste tour vertrekt om 11 uur. Als je dat met de bus wilt doen, moet je om half 8 de bus al hebben... Rond 9 uur kwam de hosteleigenaar binnenlopen en ik vroeg hem of hij iets wist. Zijn vriend, die de tour zou regelen, nam niet op. Hij had hem dezelfde ochtend nog een herinnering gestuurd, omdat hij zag dat hij tot laat aan het drinken was. Ohoh... Na even kort overleg met de hosteleigenaar had ik besloten om een Uber te bestellen. Meerdere Uberritjes werden afgewezen door de grote afstand en het werd half 10. Ik vond een Uber chauffeur die bereid was om het voor wat meer geld dan Uber zei te doen ($20), nou, dat moest dan maar. "Alicia apúrase!" riep Jorge, de hosteleigenaar, om duidelijk te maken dat we door moesten rijden.
Toen ik bij de vulkaan aan kwam, vertelden de locals mij dat iedereen al aan het klimmen was. Ik snelde naar de ingang, waar een man mij een stok aangaf en zei dat de ingang van het nationaal park "om de hoek" lag. Ik rende het bos in en na twee bochten had ik de ingang nog niet gevonden. Daar liep ik dan: in het bos, zonder bereik, me afvragend waar het beginpunt van de tour zou zijn. Na een stukje joggen kwam ik een groep tegen die dezelfde kant op gingen en ik minderde snelheid. Ik was nog op tijd.
Toen ik boven kwam, adopteerde dezelfde groep mij bij hun tour. Het bleek een vrouw uit Santa Ana met haar zoons, die samen met vrienden en een vriendinnetje over waren gevlogen vanuit de VS. In het Spanglish deden we de tour. Halverwege de weg naar beneden begon het te regenen, maar dat was oké. Toen we beneden waren, wilde ik de bus gaan zoeken, dat werd nog een hele uitdaging. Maar ik had geluk en de familie bood me een ritje naar Santa Ana aan in hun auto! De auto werd omgebouwd en terwijl ze de stoelen verschoven, boden ze mij pupusas aan. Wat een geluk!! Door de regen reden we terug naar Santa Ana en na een stop bij de Pizzahut (best lekker!) werd ik weer bij mijn hostel afgezet.

^ Het centrum en mijn aanwinsten na een bezoekje aan de markt ^

^ Het geldmuseum ^

^ Een avondje uit in een ander hostel met livemuziek en in een salsaclub ^

^ De watervallen van Malacatiupán (Zien er nu vies uit door het regenseizoen... En een flinke berg afval) ^

^ Bezoek aan een ander stadje en in een overvolle brug terug naar Santa Ana ^

^ Het beklimmen van de Santa Ana vulkaan ^

Waar kijk ik naar uit als ik weer in Nederland ben?

Kroketten. Bitterballen. Turkse pizza. Scheveningen. Spontane koffie- en wijndates. Kipsalon. Mijn honden. Blizzy.

Een korte samenvatting van de dingen waar ik niet op kan wachten als ik weer thuis ben! Ik mis iedereen heel erg en kijk er heel erg naar uit om weer lekker bij iedereen in de buurt te zijn. Ook kan ik niet wachten om op een terrasje te zitten en een broodje kroket te bestellen (volgens mij heb ik dat nog nooit gedaan, ik ben geen hele grote krokettenfan). Mijn weekenden voor terug in Nederland stromen nu al weer vol... Nog 1,5 maand en dan is het zo ver!